Zand, zand, zand en bergen

31 oktober 2018 - Schiphol, Nederland

58 uur verder en eindelijk aangekomen op onze eerste bestemming. San Pedro de Acatama. Midden in de droogste woestijn ter wereld. Voor ons geen discussie waardig, want wij zien al vanaf zonsopkomst niets anders dan zand afgewisseld met stenen en grind. Ohw en vergeet die enkele grasspriet niet. Maar elke blik is het waardig, want de bergen er om heen geven elke km weer een ander fantastisch uitzicht.

De eerste 58 uur van onze vakantie bevat al alles! Momenten van genieten en die van zelf gaan en bijzondere gebeurtnissen, tot opkomende gevoelens van wanhoop en teleurstelling. Zo konden we tijdens de langste vlucht vanaf Madrid naar Santiago de Chili niet naast elkaar zitten. Voor Arjan een geluk, want anders had ik hem waarschijnlijk de hele nacht wakker gehouden. Maar ook toen we een auto wilde huren en met 20 kg op onze rug 3 km gelopen hebben in 30 graden (leek ons fijn om te de benen te strekken) om er daar achter te komen dat ze geen auto's meer hadden. En de beste meneer was niet van plan ons verder te helpen. Ook de 4 pogingen om hulp daarna leiden tot geen resultaat. De moed schoot ons in de schoenen. Tot... ook daar weer mijn held opdook. En hij voor ons ging bellen, een auto vond en een taxi daarheen regelde!! Blijkbaar is het vanaf morgen een lang weekend feest, feesten van de doden. Dat wisten wij niet, maar de signalen waren er overduidelijk. Ik kan je vertellen dat het een ervaring is om in een onbekend land te komen en overal doodshoofden, graven, spinnen en spinnenwebben, en andere monsters te zien. Geloof mij, ik heb me wel eens prettiger gevoeld in een nieuw land, maar goed deze feestdag verklaard een hoop en de wetenschap biedt geruststelling.

Maar veel ging ook heel goed en vooral kleine dingen waren voor ons bijzonder. Bijvoorbeeld dat eerste biertje op Schiphol, de tijd om eindelijk weer bij te kletsen, het Chileense eten (wat veel op Mexicaans eten lijkt), maar ook dat broodje Subway. En we voelde ons helemaal geluksvogels toen bleek dat we van Santiago gelijk in de bus naar Calama konden stappen! Deze rit duurde 22 uur en wilde ik graag. Arjan zijn voorkeur lag bij een snellere manier, maar dan miste we het mooie uitzicht en reizen hoort echt bij het backpacken (plus goedkoopste opties zoeken!!).

Ik moet zeggen dat ik weinig van het noorden verwachtte, ik bedoel wat is er nou spannend aan zand.. Heel veel zand.. Toch vind ik een woenstijn een bucked list dingetje, dus als we er dan toch zijn dan doen we het maar.. Maar ik neem mijn woorden terug. Dit is fantastisch waanzinnig mooi! En San Pedro is ook echt een mooi woestijn dorpje!

Vergeet de foto's ook niet te bekijken!

Foto’s

10 Reacties

  1. Tantien:
    31 oktober 2018
    Wauw wat een prachtige foto zeg.Weer een heel leuk verhaal en ik geloof het goed dat je van het zand geniet ja. Geniet verder met je ventje van dat land. Tot schrijfs maar weer. Groetjes.
  2. Elly Derkx:
    31 oktober 2018
    Jeetje, spannend allemaal hoor. Mooi verhaal.
    En....hele mooie foto's.
    Geniettttt en ik kijk weer uit naar jullie nieuwe verhaal.
    Liefs uit Achel
  3. Addy van Loon:
    1 november 2018
    Gek he dat zand zo mooi kan zijn, geniet samen.
    Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen
    Lieve groetjes
  4. Mariëlle van Loon:
    1 november 2018
    Wauw Sanne wat gaaf zeg ! Mooie foto’s ook, geniet ervan samen ! Ik ga het maar niet aan Robin laten zien .....😆 groetjes
  5. Ferry Jansen:
    1 november 2018
    zo te zien heb je weer genoten
  6. Anny v d Broek:
    1 november 2018
    Anny v d Broek
    Heel apart zal deze vakantie worden. wij vinden het fijn om mee te genieten van jullie ervaring En de foto`s zijn prachtig. Ik kijk er naar uit om weer iets te zien en te horen. Liefs Tantan
  7. Mama:
    1 november 2018
    Hoi schatten. Niet alles is roze geur en maneschijn he, dat hoort erbij. Je had ook thuis mogen blijven hoor. Is een beetje veiliger. Maar nu je daar toch bent..... geniet ervan.
    Liefs!!!!!!!!!
  8. Mama:
    1 november 2018
    Net in jullie huisje geweest. Alles in orde!! Koosje, beertje witje en hoe ze ook mogen heten leven allemaal nog. Rebbel en Jackel laten de groeten doen. Doeg!!!!!!
  9. José van Praagh:
    1 november 2018
    Hoi Sanne en Arjan
    Wist niet dat jullie weg waren. Hoorde het wat later
    Zit met m'n ogen en oren midden in de verhuis.
    Wij wensen jullie heel veel plezier geniet ervan en wij genieten van je verhalen Wat
    Schrijf je weer leuk.
    ZO lieverds veel plezier. Dikke kus van ons 2jes
  10. Evita:
    2 november 2018
    Hee Sanne! Heerlijk er even tussen uit, genieten meid ziet er top uit! Liefs Evita