Pucon de Ardennen van Chili

7 november 2018 - Pucón, Chili

Om in Pucon te komen hebben we eerst een paar uur gevlogen en daarna nog een paar uur in de bus. Het bussen systeem van Chili is echt geweldig! Er rijden ontzettend veel bussen en de bussen zijn luxe, goede stoelen en een extra steun voor je benen en het kost echt maar een euro of 10-15 en daarmee kom je echt ver. Veel goedkoper als vliegen, maar helaas hebben wij een tijdsdruk. Ze zeggen dat je in het hoogseizoen vooraf moet boeken, omdat er anders geen plek is. Echter kan je op internet nauwelijks iets voor elkaar krijgen en moet je dus echt naar de bus terminal om een kaartje aan het loket te kopen. Best lastig om dat vooraf te doen lijkt mij. In ieder geval wij hebben dit probleem gelukkig niet, want ook dit keer staat er bij aankomst praktisch een bus op ons te wachten. Waar we zowat in getrokken werden, blijkbaar is de concurrentie groot.

Al gaande weg verandert het landschap. We rijden tussen Ardenne formaat bergjes, met naaldbomen die niet lijken op onze naaldbomen. EN mijn geluk, bewijs van de lente. Overal zie ik van die gele bloemen bosjes die je bij ons ook altijd rond Pasen ziet, maar dan veel meer. Het is een soort gele oase. Maar ook het weer verandert, het is bewolkt grijs en regenachtig. Toch ff wat anders na die bloed hete woestijn..

Alsof de weergoden het ons gunstig zijn is het even droog als we in Pucon aan komen en kunnen we droog naar ons hostel lopen. Arjan zijn eerste ervaring in een hostel, dus ik had naar een goede gezocht met alle faciliteiten, zodat het niet gelijk een shock voor hem zou zijn. Maar blijkbaar is deze beoordeeld tot beste hostel van zuid Amerika.. en blijft onze kamer leeg, Lucky us! Het hostel is ook fantastisch en ligt aan een meer met fantastisch uitzicht en we worden warm onthaald door het personeel waar we dan ook de komende dagen mee op trekken. Ook heeft het een boomhut waarvan je een geweldige zonsondergang kon zien en in de tuin stonden oude hippy VW busjes die diende als 2 perssonskamers. Verder konden we weer zelf koken! Vooral met ontbijt vind ik dat erg prettig, mijn eitje op mijn manier is voor mij het perfecte begin vd dag. Ook heeft dit hostel een barretje met zelf gebrouwen bier, die ons goed smaakte en waar we al gelijk tot drank spelletjes uitgenodigd werden.

Wat ook een topper aan dit hostel is, zijn de excursies en mogelijkheden om te doen. We moeten dus gaan kiezen.. jammer.. de volgende dag zijn we s ochtends gaan kajakken. Erg ver zijn we niet gekomen, we hebben lekker op het gemakje gepeddeld en genoten van alle natuur. Naja ik meer dan Arjan, iemand moet zorgen dat we nog vooruit komen toch? En s middags hebben we de excursie hydro speed gedaan. Je ligt met je bovenlijf op een soort vlotje wat lijkt op een halve surfplank waarmee je de rivier afdrijft. Heerlijk rustgevend, dobberend in het water. Totdat er stroom versnellingen komen. Dan is het een soort van overleven en klapt je bord tegen de hogen golven op. Dan heb je ook nog flippers aan, daarmee zou je moeten kunnen sturen zodat je niet tegen hoge stenen en rotsen aan klapt. Verder is deze rivier smeltend ijswater en niet warmer dan een graad of 5. Gelukkig hebben we pakken gekregen die ons tegen de kou beschermen, maar mijn sok is stuk en ik krijg halverwege een keer kramp en moet ff de boot in. Stik jammer, want daardoor miste ik 1 ruige stroomversnelling. Maar deert niet, dit was super gaaf. Iets wat ik nog nooit had gedaan!

Volgende dag was onbeschrijfelijk. Arjan dwong mij praktisch om mee te gaan op excursie naar een besneeuwde vulkaan, het is DE excursie die iedereen gedaan moet hebben, maar ik zie niet in waarom een besneeuwde bergtop beklimmen zo gaaf is. Aangezien ik op wintersport ook nooit de neiging heb om de piste omhoog te lopen, dus waarom zou ik dat dan nu wel doen? En ik kreeg gelijk, zo gaaf was het niet. Nu het nog lente is, is de hele vulkaan nog besneeuwd. We kregen dus speciale schoenen (Waarin ik dus al na een uur blaren kreeg) en een volle rugzak met zooi (Waar ik een zere rug van kreeg), met daarin onder andere spikes voor onder je schoenen en een ijspriem. Geloof mij zonder die spullen, was er geen beginnen aan. We begonnen eigenlijk al snel met de rode piste, die al snel overging naar zwart, wat op het einde (laatste 2 uur) gewoon stijl omhoog ging. Dit alles duurde zeker 4 uur en ik denk dat ik 3 keer dood ben gegaan, niet meer in staat om nog een pas te zetten en de behoefte op Arjan met zijn stomme vulkaan achter te laten. Maar ja toch ga je door en gelukkig maar! Mijn held heeft mij er echt doorheen getrokken, zonder hem had ik het nooit gehaald. En wat was ik hem dankbaar, want deze vulkaan was de hoogste berg in de omgeving, dus het uitzicht was fantastisch mooi! Plus we hebben ontzettend geluk, dit zijn blijkbaar de 3 beste dagen die Pucon in de lente heeft, we hebben namelijk sinds gister super mooi weer, zonnig, warm en heldere lucht. Iets wat ze weinig mee maken. Dit betekent ook dat eenmaal boven een goed zicht hadden op de BORRELENDE LAVA! Hoe vet is dat! Soms spoot hij ook even wat lava omhoog, een immens geluid en een beleving niet te beschrijven. Onvoorbereid als wij waren, wisten we niet goed wat een actieve vulkaan betekent, plus WE STONDEN OP HET RANDJE RANDJE VAN DE KATER! Gewoon naar het lava kijkend of je in een immense put kijkt. Niet normaal! En toen moesten we nog terug.. ik denk dat het vooral de ontlading was, maar we mochten naar beneden sleeën en dat voelde als het beste gevoel ooit! In die tassen zaten pakken die we aan moesten doen en een plastic sleetje, dus het was op je kont zitten en glijen maar! Dat was zo leuk! Je kon ook nog best hard en er zaten af en toe wat heuveltjes en bochten waardoor het extra grappig was. Wat een geweldige dag was dit!

De volgende dag waren we nergens meer in staat, dus hebben we voor het hostel op het gras, aan het water lekker liggen lezen, wachten tot het tijd was om te vertrekken naar Patagonie!!

Dank jullie wel voor jullie leuke reacties!! Foto's heb ik helaas niet van alles, omdat soms Arjan ze maakt met zijn foto toestel en soms ben ik zo onder de indruk dat ik het ook gewoon vergeet.

Foto’s

7 Reacties

  1. Tantien:
    14 november 2018
    Hallo hippies, wat een verhaal weer, jullie hebben toch wel een super gave vakantie zeg. Geniet er nog maar lekker van want ik heb begrepen dat jullie zaterdag weer naar huis komen. Goeie reis trug en groetjes ook aan je ventje.
  2. Annemiek:
    14 november 2018
    Super tof!! Wat een ervaring die vulkaan zeg, dat vergeten jullie nooit meer. Geniet van de laatste dagen! Groetjes ook namens Rick
  3. Elly Derkx:
    14 november 2018
    Hoi Sanne en Arjan.
    Geweldig verhaal. Zo mooi geschreven en wat maken jullie mooie tochten zeg. Geloof meteen dat het niet te beschrijven is.genietttttt van de laatste dagen en goede reis terug. Liefs tantel
  4. Anny v d Broek:
    14 november 2018
    Hoi Sanne en Arjan Zo knap hoe jij alles beschrijft. het is een reis om nooit meer te vergeten. geniet nog van de dagen die jullie nog hebben!!!!!!Liefs Tantan
  5. Tante Sjoos:
    14 november 2018
    Hoi jullie tweetjes. Wat geweldig wat fantastisch en zo goed beschreven dat je het bijna mee beleefd. Fijn dat je jullie vakantieverhaal met ons wil delen. Heel veel plezier nog. Goeie reis terug voor zaterdag. Dikke kus van ons 2jes xxxx
  6. Addy van Loon:
    15 november 2018
    O heerlijk zo'n reis , ik ben stik jalours , het lijkt mij geweldig die natuur, geniet nog maar even en een goede reis terug.
    Lieve groetjes
  7. Suzanne:
    15 november 2018
    geweldig leuk om te lezen, alsof ik op de berg mee aan het puffen was en dan de lava zie erna, dat sleeën lijkt me roetsj...tof! Heel tof verhaal.